หลังจากฝ่าฟันกับการจราจรอันติดขัดในช่วงเย็นวันศุกร์ต้นเดือน ก็มาถึงงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของ "ฉัต" เพื่อนสมัย ม.ปลาย แอบอยู่นานไม่รู้ว่ากลัวเพื่อนๆจะแย่งจีบ หรือว่าไม่กล้าพามาให้เพื่อนๆเผา(เม้าส์)กันต่อหน้า เหมือนกับพี่แหงวก็ไม่ทราบ
มีคนเคยเห็นเจ้าสาวอยู่เพียงคนเดียวซะหล่ะมั้ง แถมเจอก่อนแต่งงานเพียงไม่นานอีกซะด้วย... แหม๋ช่างแอบเก่งซะจริงๆ

ก่อนเข้างานพอดีเจอกับเพื่อนที่หน้างานพอดีเลยเดินเข้าไปพร้อมกัน ไม่อยากเข้าไปคนเดียวเพราะว่าไม่รู้จักใครเลย เพื่อนเจ้าบ่าวส่วนใหญ่จะเป็นทหารอากาศ ไปคนเดียว เดี๋ยวจะโดนหมั่นไส้ โดนเครื่องบินทิ้งระเบิดที่บ้านซะ...
แล้วงานก็ค่อนข้างจะหรู ไอ้เราก็แต่งตัวเป็นหนุ่ม office แค่เสื้อเชิ้ตกางเกงขายาวสีดำ เดินเข้าไปแล้วเหมือนเป็นแกะดำ...

เจอเจ้าบ่าวหน้างานก็เข้าไปถ่ายรูปเป็นที่ระทึก.... เป็นครั้งแรกที่ได้เจอหน้าเจ้าสาวของเพื่อนคนนี้ ดูท่าทางจะเป็นคนอบอุ่น... สงสัยเป็นทหารอากาศบินบนที่สูง อากาศก็หนาว เลยต้องหาสาวไปกอดให้อบอุ่น (ไม่ได้แซวอะไรเลยน้าาาา)
เจ้าบ่าวบอกว่ามีเพื่อนๆมากันบ้างแล้วอยู่ข้างใน พอเดินไปสำรวจด้านใน โอ้แม่เจ้า ราตรียาว เสื้อสูต เกลื่อนเลย เดินเข้าไปแล้วมีความรู้สึกเหมือนเด็กเสริฟยังไงไม่รู้ รีบไปหาเพื่อนๆดีกว่า.... จึงมองหาเพื่อนๆ

เป็นที่สะดุดตาอย่างยิ่ง เพราะมองเห็นถึงความแตกต่าง เหมือนมีกลุ่มแกะดำยืนอยู่ที่โต๊ะค๊อกเทลกำลังตักกินกันอย่างเมามัน
โดยเฉพาะเสี่ยอ๊อด หลังจากเดินเข้าไปหา เสี่ยอ๊อดก็มาพูดด้วยประโยคแรกว่า "เอาเลยไปตัดอาหารมากินกันก่อนเลย" ....ใจคอจะไม่ทักเพื่อน ถามถึงสาระทุกข์สุขดิบก่อนเลยหรือไงนะ.....

ก็ยืนจับกันเป็นกลุ่มก้อน คุยกันได้ซักพักก็ถึงเวลาเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นเวที แล้วก็มีกล่าวขอบคุณแขกในงานเล็กน้อย



หลังจากนั้น ก็มีนักเรียนทหารน่าจะเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ฉัตหล่ะมั้ง เดินแถวเข้ามาถือกระบี่ให้อาจารย์ฉัตและเจ้าสาวลอดซุมกระบี่



เป็นที่น่าเสียดายที่เก็บภาพมาไม่ได้มากนัก เพราะไม่ได้เอากล้องไป ได้แต่ถ่ายไว้ในกล้องมือถือ ภาพเลยอาจจะไม่ชัด
ก่อนจะขอตัวลาแยกย้ายกันกลับบ้านก็ได้มีโอกาสถ่ายรูปหมู่เป็นที่..ระทึก..อีกครั้ง (หะ..หะ..ล้อเล่นนนน...)
เมื่อขบวนเพื่อนๆเดินออกมาจากงานแล้วต่างคนก็แยกย้ายกันไป แต่รู้สึกว่าจะมีนัดไปต่อกันที่ไหนซักแห่ง เพราะว่าเป็นวันศุกร์ต้นเดือน และอากาศค่อนข้างร้อน
เสี่ยอ๊อดเลยคิดจะไปคลายร้อนซะหน่อย ก็เห็นว่ามีคนติดตามไปด้วย
แต่ตัวคนเขียนเองต้องไปรับสุดที่รักที่กำลังจัดงานสัมนาของบริษัทอยู่แถวบางกะปิ จึงรีบขอตัวไปก่อน เลยไม่รู้ว่าเสี่ยอ๊อดพาเพื่อนๆไปตระเวนคลายร้อนแถวไหน
แต่เท่าที่ได้ยินวีระกรรมเกี่ยวกับเสี่ยอ๊อดในวันถัดมาจากคนที่ไปด้วย... บอกได้คำเดียวว่าผิดหวังจริงๆ......

..........................................



แล้วเพลง "ทหารอากาศขาดรัก" ก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป......